مراحل کامپوزیت

انتخاب رنگ 

کامپوزیت دندان در رنگ‌های متنوعی انجام می‌شود و برای ترمیم دندان هر شخص ابتدا باید متناسب با نیاز وی رنگ آن انتخاب شود. دندانپزشک از کتابچه راهنمای خود که شامل نمونه‌هایی از رنگ‌های مختلف کامپوزیت است برای کمک به انتخاب رنگ توسط بیمار استفاده می‌کند تا رنگی را انتخاب کند که نزدیک‌ترین تطابق را با رنگ دندان‌های بیمار داشته باشد.


 متخلخل کردن سطح دندان با اسید

بعد از تمیز کردن دندان ها در صورت نیاز ، فرآیند کامپوزیت واقعی آغاز می شود. اولین مرحله تخلخل سطح دندان با کمک "اسید دندان" است.

این ماده اسیدی معمولاً به شکل ژل است که در قالب های کوچک سرنگ موجود است. این ژل معمولاً حاوی 30 تا 40٪ اسید فسفریک است و برای ایجاد کامپوزیت روی دندانها ریخته می شود. این ژل اسیدی به مدت 15 ثانیه بر روی سطح دندان قرار می گیرد و سپس به طور کامل از روی دندان شسته می شود. بعد از برداشتن ژل ، سطح دندان اکنون کاملاً آماده کامپوزیت است.

اگر دندانپزشک دندان را در این مرحله خشک کند ، سطح مینای دندان هنوز یخ زده به نظر می رسد و مانند شیشه ای خراشیده به نظر می رسد.

  گذاشتن کامپوزیت بر روی دندان

در این مرحله دندانپزشک با استفاده از یک برس کوچک یا یک اپلیکاتور "مواد کامپوزیت" (یک پلاستیک مایع) را روی سطح متخلخل دندان رنگ می کند. گاهی اوقات به آرامی روی دندان باد می وزد تا اطمینان حاصل شود که مواد کامپوزیتی دندان به صورت لایه نازکی روی کل دندان و سطوح آن پخش شده است.

 درمان و پولیش کامپوزیت دندان

بعد از قرار دادن ماده کامپوزیت روی دندان ، دندانپزشک پرتوی نوری با طول موج خاص را روی آن منعکس می کند.

نور یکی از این واحدها معمولاً آبی است و باعث فعال شدن کاتالیزور در مواد کامپوزیت می شود و آن را سفت می کند. معمولاً مدت تابش نور روی کامپوزیت دندان حدود 10 تا 20 ثانیه خواهد بود. بعد از آن می توان گفت که کامپوزیت اولیه دندان ایجاد شده است. مواد کامپوزیتی پیوند میکرومکانیکی با سطح متخلخل دندان ایجاد می کند. در این مرحله ممکن است احساس افراد متفاوت باشد.

به نظر می رسد که همیشه در نحوه فرمول بندی و استفاده از سطح متخلخل دندان و کامپوزیت آن (که اکنون این مجموعه "سیستم چسبنده" نامیده می شود) پیشرفت وجود دارد.

در برخی از این سیستم های مدرن ، ژل اسید و مواد کامپوزیتی دندان مستقیماً ترکیب می شوند. در این حالت نیازی به "تراشیدن و سپس مسواک زدن" نیست ، اما در عوض ، یک ماده کامپوزیت روی دندان قرار می گیرد (بدون تراشیدن قبلی یا صاف کردن سطح دندان) و پس از یک دوره انتظار ، به راحتی با یک نور سفت کننده تنظیم شده است

به غیر از نیاز به باز کردن دهان برای جلوگیری از آلودگی دندان توسط بزاق ، این مرحله فشار زیادی ایجاد نمی کند و جای نگرانی نیست. این مرحله نیز بسیار سریع و ساده است.

ترمیم و گذاشتن ماده کامپوزیتی دندان

بعد از ایجاد باندینگ اولیه با سطح دندان (از طریق مواد کامپوزیت) ، اکنون لایه های متوالی کامپوزیت دندان، به دندان اضافه می شوند تا شکل و حجم مورد نیاز ترمیم دندان فراهم شود. با افزودن و تنظیم هر یک از این لایه ها ، پیوند شیمیایی با لایه های کامپوزیتی که از قبل روی دندان قرار گرفته اند ایجاد می شود.

کامپوزیت قدرت زیادی دارد. دندانپزشک آن را در قسمتهای کوچک روی دندان قرار داده و به آرامی هر یک از آنها را در محل خود با برس میمالد تا جایی که قسمت ترمیم در حال ساخت شکل لازم را داشته باشد.

فرم‌دهی کامپوزیت

بعد از اینکه دندانپزشک از موقعیت کامپوزیت دندان کاملاً راضی شد ، با کمک همان نور قبلی تنظیمات اولیه را انجام می دهند. مدت زمانی که برای تابش یک پرتو نور لازم است معمولاً چیزی بین 10 تا 40 ثانیه است و در بعضی موارد احتمالاً بیشتر است.

   ترمیم دندان

اگر بعد از قرار دادن مقدار اولیه کامپوزیت ، ترمیم دندان هنوز کامل نشده باشد ، دندانپزشک می تواند به راحتی لایه های اضافی به آن اضافه کند.

هر یک از این لایه ها معمولاً حدود 2 میلی متر ضخامت دارند و وقتی روی دندان قرار می گیرند ، ابتدا کاملاً اصلاح می شوند و سپس لایه بعدی به دندان اضافه می شود.

کامپوزیت پر کردن دندان

به عنوان یک راه حل برای این دو مسئله ، به ویژه هنگامی که به پرکردگی های بزرگ نیاز است ، دندانپزشک ممکن است از یک کامپوزیت بزرگ برای پر کردن استفاده کند. این محصولات به گونه ای طراحی شده اند که در لایه هایی به ضخامت 4 تا 5 میلی متر قرار می گیرند یعنی دو برابر مواد معمولی، و زمان لازم برای قرار گرفتن در معرض نور بین 10 تا 20 ثانیه است.

با این حال ، این یک کلاس جدید از ترمیم ها است و بنابراین نسبتاً کمتر از نمونه های سنتی آزمایش شده است. همچنین ، تا به امروز ، طیف گسترده ای از سایه ها یا رنگ دندان، با انواع مختلف مارک های جهانی در دسترس نیست. بسته به اندازه ترکیب و نیاز به چند لایه کامپوزیت ، قالبهای کامپوزیت معمولاً مدت زیادی طول می کشد.

از آنجا که کنترل رطوبت و بزاق دهان در این مرحله بسیار مهم است ، بنابراین در این مرحله باید دهان شما باز باشد تا دندان ها در تمام این مراحل خشک بمانند. خبر خوب این است که پس از اتمام این مرحله ، دیگر کنترل رطوبت دهان حیاتی نیست. بنابراین ، دندانپزشک به شما اجازه می دهد قبل از اتمام کار فک های خود را استراحت دهید و برای مدت کوتاهی دهان خود را ببندید.

اصلاح و شکل‌دهی کامپوزیت دندان

دندانپزشک معمولاً از کامپوزیت حجیم و بزرگ استفاده می کند و سپس با استفاده از مته آن را اصلاح و شکل می دهد. هنگام تراشیدن و مته کاری کامپوزیت ، دندانپزشک از سنگ ها ، تیغه ها ، دیسک ها و نوارهای ظریف به صورت مرحله به مرحله استفاده می کند تا یک پولیش صاف و براق بدست آورد.

بعد از آن ، دندانپزشک یک آینه کوچک به شما می دهد و نظر شما را در مورد ظاهر دندان می پرسد. همه افراد در اتاق (از جمله دندانپزشک ، دستیار وی و خود شما) از زوایای مختلف به دندان نگاه می کنند تا اگر احیا امری یا چیزی است که دندانپزشک متوجه آن نشده است ، اصلاح شود. بعلاوه ، چون این دندان شماست ، مهمترین نظر شماست.

هنگام اصلاح و صیقل دادن کامپوزیت می توانید ارتعاشات مته را به خوبی احساس کنید ، اما حتی اگر از ماده بی حس کننده استفاده نشود باز هم درد نخواهید داشت. زیرا دندان شما در این شرایط مهر و موم شده و دندانپزشک فقط در حال ترمیم سطوح خارجی آن است.

بررسی کردن کامپوزیت دندان به هنگام گاز گرفتن

در این مرحله ، حتی اگر کامپوزیت دندان به پایان برسد ، چگونگی "گاز گرفتن" بیمار برای دندانپزشک بسیار مهم است. وی باید نحوه انقباض و همپوشانی دندانهای بیمار و اینکه آیا کامپوزیت دندان در حرکت دندان تداخل دارد را ارزیابی کند.

کاغذ کربن

برای این کار دندانپزشک یک نوار نازک از کاغذ کربن بین دندانهای بیمار قرار می دهد و از بیمار می خواهد که به آرامی دهان خود را ببندد و سپس حرکتی انجام می دهد که دندانهایش را به هم نزدیک کرده و سر بخورند.

موقعیت دندانها در نقاطی که آنها بهم می پیوندند ، روی کاغذ کربن باقی مانده است. اگر علائمی روی کامپوزیت و قسمت تازه ترمیم شده وجود داشته باشد ، دندانپزشک ضخامت کامپوزیت را تا زمانی که در آزمایشات بعدی در فرم خوب قرار گیرد تنظیم می کند.

این یک مرحله واقعاً مهم است و متأسفانه گاهی اوقات این اتفاق می افتد که فک شما سفت شده و احتمالاً بی حس شده است. به دستورالعمل های دندانپزشک خود گوش دهید و آنها را به بهترین شکل ممکن دنبال کنید. رعایت صحیح خواسته های دندانپزشک در این مرحله می تواند از مراجعه بیشتر به دندانپزشک جلوگیری کند.

پولیش نهایی

وقتی همه چیز مرتب شد ، این بار دندانپزشک کار نهایی را انجام می دهد ، کامپوزیت را رنگ دندانو پولیش میکند. پس از انجام این کار ، کامپوزیت دندان به پایان رسیده و آماده استفاده است.
منبع:
https://raharadfar.com/veneer/
https://www.3dental.ie/blog/what-is-composite-bonding/